Kuşatma Kalktığında

 

 

Kuşatma Kalktığında

Dedem ekmeği karşılamaya tırpanla giderdi

Ben bir yası başlatmak için

Ekmeğin gelmesini bekledim,

 

Geçmişini evliya sananların koridorunda

Nasıl başlamıştık sorusunun elini bırakıyorum

Duvarın köşeye sıkıştığını sanarak, her sabah,

Terzilerden halk, gazetelerden ölçü alıp

İlk çarpışmada katılan ben oluyorum düşman saflarına

 

Bunu kimseye açıklama: ama ilk hata elbette yetimdir.

Giderken helallik almayı unutmuşların yüzüdür, yüzün

Müjdenin geldiği yerde durmaz bir daha

Adı olmayan ve adı bilinmeyen her şey

Kayıtlara, sonra diye düşülmüştür.

 

İkimizinde hayata karşı acemi gömlekleri var

Bunu anlıyorum ceplerimizin olmayışından

Sonra, kendinden haber alamamak ulaşıyor insana:

Yağmuru ayakta tutacak tek söz

Tek bir kapı kalmamış artık kırılacak

Bütün sonların karşısına vardığımızda…