Yağmurun ellerini
Benzer içerikler:
TRT İnsanlık Hali 59. Bölüm’de Prof. Dr. Erol Göka ‘nın okuduğu şiir.
Gezip görmediğim bir yer, kıvançla ötesinde her yaşantının
Gözlerin kendi sessizliğinde
En kırılgan duruşunda bir şeyler var beni saran
Ya da bir şeyler ki dokunamam, çünkü çok yakınlar
En kaçamak bakışın kolayca açar beni
Kapamış olsam da kendimi parmaklar gibi
Taç yapraklarınca açarsın hep beni
Hani, açar ya bahar işleyerek ustaca, gizemlice, ilk gülünü
Ya da isteğin beni kapatmaksa eğer
Ben ve benim hayatım, kapanırız pek güzelce, ansızın
Hayaller kurarken kalbi şu çiçeğin
Karın lapa lapa her yere yağışı gibi
Dünyada algılamamız gereken hiçbir şey
Erişemez doğum kırılganlığının gücüne
Öyle ki, dokusu bağlar beni renkleriyle ülkelerinin
Sunarak ölümü ve ölümsüzlüğü her soluk alışta
Bilmiyorum nedir o, şu sende olan, bir kapanan bir açılan
Yalnızca içimdeki bir şey anlar
Gözlerinin sesi, daha derindir bütün güllerden
Hiç kimsede, yağmurda bile, yok böyle küçük eller
